De zieke nier: acute aandoeningen

Een acute nieraandoening wordt gedefinieerd als een acute verslechtering van de nierfunctie op een korte tijd, bvb enkele dagen. Hoewel de nier natuurlijk meerdere functies heeft, zal men voor de diagnose van “acute nieraandoening” een beroep doen op twee simpele parameters: de hoeveelheid urine en het serum creatinine. Wanneer één van deze twee parameters op korte termijn verslechtert, zal men spreken van een “acute nierbeschadiging” (AKI of Acute Kidney Injury). De beschrijving van het syndroom wordt verder verfijnd door het gebruik van verschillende stadia, die niet alleen een diagnostisch, maar ook een prognostisch belang hebben: “R” voor risico, om de patiënten aan te duiden waar men een duidelijk verhoogd risico heeft op verdere achteruitgang van de nierfunctie; “I” voor “injury” of nierbeschadiging, om patiënten aan te duiden die al een duidelijke beschadiging van hun nierweefsel hebben, maar waarbij ook nog intact nierweefsel en voldoende nierfunctie aanwezig is; “F” voor “failure” of “nierfalen” om die patiënten aan te duiden waarbij de nier zodanig beschadigd is dat ze onvoldoende functioneert om de patiënt te laten overleven zonder kunstnierbehandeling.